Waar bemoeien we ons mee?

Misschien herkent u het wel, iemand heeft het moeilijk, heeft problemen en u wilt helpen. Het is bijna een reflex. Dat kan in uw privéleven zijn, maar ook op uw werk. Een medewerker vraagt bijvoorbeeld om een lening omdat hij anders uit huis gezet wordt. Of de medewerker heeft een loonbeslag, maar geeft aan dat er niets aan de hand is en dat hij alles onder controle heeft. De medewerker ziet deze problemen soms (nog) niet als een probleem of is er nog niet aan toe om deze aan te pakken. Hoe kunt u dan iemand toch bijstaan?

Onder deskundige leiding van Arlet den Ouden, casemanager bij arbodienstverlener Summit Health&Business heeft Sammen (netwerk van financieel coaches waar Stach deel van uit maakt) hier een intervisieochtend aan gewijd.

Respecteer zoveel mogelijk de rechten van de medewerker
We zien vaak al van veraf wat er aan de hand is en hoe dit mogelijk opgelost kan worden, maar de medewerker moet dit zelf zien en er iets mee gaan doen. Hier heeft hij of zij ook recht op. Noch de werkgever, noch de financieel coach kan dit afdwingen. Iedereen wil best veranderen, maar niet veranderd worden. Vooraf moeten alle betrokkenen zich hiervan bewust zijn en bespreekbaar maken hoe lang een medewerker begeleid wordt.

Op wiens schouder zit het aapje?
Een belangrijke vraag voor iedere hulpverlener/leidinggevende/hr-adviseur is 'Op wiens schouder zit het aapje?'. Medewerkers zitten vaak al lange tijd in financiële problemen en zijn blij met de hulp die ze krijgen. Echter, voor u het weet wordt hun probleem uw probleem. Dit signaleren we ook regelmatig bij werkgevers. Zij gaan soms erg ver in de hulp die ze bieden, tot het onderhandelen met schuldeisers en het verstrekken van leningen  toe.

U komt met goedbedoelde adviezen om de medewerker verder te helpen, maar in de meeste gevallen is de medewerker daar niet mee geholpen. Het is toch fijner als hij zelf een oplossing bedenkt! Dat geeft de medewerker een gevoel van 'hé, ik kan het zelf' en dat versterkt zijn zelfvertrouwen. 

Het oplossen van problemen ligt dus bij de medewerker zelf. Sommige medewerkers vinden het wel prettig dat anderen hun problemen voor hen willen oplossen. Hiermee kunnen zij achterover leunen. Het gevolg is dat hun probleem wellicht op korte termijn opgelost is, maar op de langere termijn opnieuw de kop op zal steken.

Grenzen aan onze bemoeienis
Tijdens de intervisieochtend is duidelijk geworden dat er grenzen zitten aan waar we ons mee bezig kunnen én moeten houden als het om medewerkers met financiële problemen gaat. Hoe graag we iemand ook willen helpen, diegene moet het zelf willen en in gang zetten.

Moet u dan als leidinggevende/hr-adviseur maar niets doen als een medewerker de situatie (nog) niet als een probleem ervaart of er nog niet aan toe is om deze aan te pakken?  Nee, zeker niet als de problemen consequenties hebben op de werkvloer. In de volgende nieuwsbrief vertellen we u welke vragen u kunt stellen en hoe u de medewerker kunt ondersteunen om wel in actie te komen.

Terug naar nieuwsbrief februari 2015